Η περίοδος μεταξύ περίπου 1880 και 1932 ήταν φωτισμένη, με πολλές παρορμήσεις που εισέρευσαν από τα γερμανόφωνα κέντρα της Art Nouveau, τη Βιέννη, το Βερολίνο, τη Βαϊμάρη και το Ντάρμσταντ, στην αστική ανάπτυξη, την αρχιτεκτονική, τη θεραπεία και τα λουτρά, καθώς και στην επιχειρηματική ζωή και την καθημερινή κουλτούρα.
Art Nouveau και μεταρρύθμιση του τρόπου ζωής - αυτά τα συνθήματα συμβολίζουν τη λαχτάρα για περισσότερη φύση στον πολιτισμό, για μια πιο υγιεινή ζωή και περισσότερη απόλαυση για το σώμα.

Στο Βισμπάντεν ανοίγουν νέες εγκαταστάσεις αναψυχής και άθλησης, ένα λουτρό φωτός και αέρα κοντά στο κέντρο της πόλης και ένα εστιατόριο για χορτοφάγους. Λεπτομέρειες Art Nouveau "εισάγονται" λαθραία στο νέο κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό και στο νέο Kurhaus - σε πείσμα του ιστορικιστικού γούστου του Κάιζερ Γουλιέλμου Β' - και οι βρύσες πόσιμου νερού κατασκευάζονται σε αυτό το στυλ. Η πόλη επισφραγίζει την ακμή της με μια περήφανη αυτοπαρουσίαση, την "Έκθεση για τις βιοτεχνίες και τα επαγγέλματα, την τέχνη και την κηπουρική" το 1909. Η "Παγκόσμια Έκθεση σε μινιατούρα" προσελκύει πάνω από ένα εκατομμύριο επισκέπτες.

Ιστορικά αντικείμενα και εκθέματα από τις συλλογές του Ιδρύματος του Μουσείου της πόλης του Βισμπάντεν και πολυάριθμων θεσμικών και ιδιωτικών δανειστών "ξεναγούσαν" τους επισκέπτες στην έκθεση και αποκάλυπταν το βαθμό στον οποίο το πνεύμα αισιοδοξίας εκείνης της εποχής εξακολουθεί να διαμορφώνει τη ζωή μας σήμερα.

Οι πρακτικοί σταθμοί, όπως μια γεννήτρια μοτίβων ή μια συσκευή στερεοσκοπίου, προσκάλεσαν τους επισκέπτες να γίνουν οι ίδιοι δημιουργικοί, να αφήσουν τη φαντασία τους να οργιάσει ή να βυθιστούν σε ένα Βισμπάντεν στο γύρισμα του 20ού αιώνα. Πριν από πολύ καιρό; Όχι και τόσο. Πολλά πράγματα εξακολουθούν να χαρακτηρίζουν την πόλη και σήμερα. Η εποχή ζωντάνεψε μπροστά στα μάτια και τα αυτιά των επισκεπτών, όταν οι σύγχρονοι του τότε μιλούσαν για τη "δική τους" καθημερινότητα.