Ωστόσο, η ιστορία του Hessloch ξεκινάει πολύ πιο παλιά: οι Κέλτες εγκαταστάθηκαν στην περιοχή ήδη από τους προχριστιανικούς χρόνους, όπως μαρτυρούν οι ταφικοί τύμβοι στα ανατολικά του χωριού. Πριν από 800 χρόνια, το σημερινό Hessloch ήταν ακόμη καλυμμένο από δάσος, με τους θάμνους φουντουκιών να χαρακτηρίζουν ιδιαίτερα το τοπίο. Το αρχικό τοπωνύμιο "Haselloh" αποτελείται από τις λέξεις "Hasel" και "Loh" (δάσος με θάμνους). Αυτό συνεχίζεται σήμερα στο σύμβολο του φουντουκιού για τα κυκλικά μονοπάτια πεζοπορίας.

Λόγω του μικρού πληθυσμού, το Heßloch δεν μπόρεσε να χτίσει τη δική του εκκλησία για μεγάλο χρονικό διάστημα. Ως εκ τούτου, οι κάτοικοι παρακολουθούσαν τις εκκλησιαστικές λειτουργίες σε γειτονικές ενορίες, αρχικά στο Naurod και στο παρεκκλήσι Kreuzkapelle στο νεκροταφείο Sonnenberg. Από τις αρχές του 18ου αιώνα παρακολουθούσαν την εκκλησία στο Kloppenheim. Μόνο μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο οι εκκλησιαστικές λειτουργίες πραγματοποιήθηκαν στο σχολείο του Hessloch. Το 1976, η γειτονιά έλαβε τελικά το δικό της ενοριακό μέγαρο. Χρησιμοποιείται ακόμη και σήμερα όχι μόνο για τις εκκλησιαστικές λειτουργίες, αλλά και ως χώρος συνάντησης για συγκεντρώσεις και γιορτές.

Μετά την καταστροφή του Τριακονταετούς Πολέμου (1618-1648), στο Hessloch ζούσαν μόνο 26 άνθρωποι. Μέχρι το τέλος του 18ου αιώνα, ο αριθμός των κατοίκων παρέμεινε κάτω από 100.

Το 1746, το Heßloch είχε 81 κατοίκους, εκ των οποίων οι 24 ήταν γαιοκτήμονες. Όλοι μαζί ασχολούνταν με τη γεωργία:

• 235 στρέμματα καλλιεργήσιμης γης
• 15 στρέμματα λιβάδια
• Οκτώ στρέμματα αμπελώνων

Παρά την περιουσία αυτή, η γεωργία συχνά δεν ήταν αρκετή για να εξασφαλίσει τα προς το ζην. Ως εκ τούτου, πολλοί αγρότες εργάζονταν και ως δασεργάτες για να συμπληρώσουν το πενιχρό εισόδημά τους.

Τα έτη 1816 και 1817 έφεραν μεγάλες δυσκολίες στο χωριό. Οι κακές σοδειές και το λεγόμενο έτος χωρίς καλοκαίρι, που προκλήθηκε από μια ηφαιστειακή έκρηξη στην Ινδονησία, οδήγησαν σε ακραίες ελλείψεις τροφίμων στην περιοχή. Το Hessloch δεν γλίτωσε ούτε από τα χρόνια της πείνας, τα οποία επιδείνωσαν περαιτέρω τις ήδη δύσκολες συνθήκες διαβίωσης. Το χωριό αναπτύχθηκε μόνο αργά τον 19ο αιώνα και το 1850 ζούσαν στο Hessloch περίπου 250 άτομα.

Την 1η Απριλίου 1928, το Χέσλοχ ενσωματώθηκε στην πόλη του Βισμπάντεν, τερματίζοντας την περίοδο της δημοτικής αυτοδιοίκησης. Η ανεξάρτητη οικονομική διοίκηση εγκαταλείφθηκε επίσης. Το 1934, το διοικητικό κέντρο μεταφέρθηκε στο Bierstadt. Μετά την ενσωμάτωση, ο πληθυσμός αυξήθηκε σταδιακά. Ειδικότερα λόγω της εισροής προσφύγων μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, στο Heßloch ζούσαν κατά καιρούς περισσότεροι από 450 άνθρωποι. Με τη βελτιωμένη σύνδεση με το Βισμπάντεν και τον καθορισμό νέων οικοδομικών περιοχών από τη δεκαετία του 1960 και μετά

Η οικονομική δομή του πρώην αγροτικού χωριού Hessloch έχει αλλάξει ριζικά με την πάροδο του χρόνου. Πριν από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, υπήρχαν ακόμη 34 γαλακτοπαραγωγικές εκμεταλλεύσεις, αλλά στα τέλη του 20ού αιώνα, ο τελευταίος αγρότης πλήρους απασχόλησης σταμάτησε τις δραστηριότητές του. Σήμερα, μόνο λίγοι τεχνίτες και μικρότερες επιχειρήσεις έχουν την έδρα τους στο Hessloch, ενώ οι περισσότεροι εργαζόμενοι κάτοικοι μετακινούνται στο Βισμπάντεν, τη Φρανκφούρτη ή τις γύρω περιοχές.

Το Hessloch χαρακτηρίζεται από ισχυρή αίσθηση κοινότητας και ενεργή προσωπική πρωτοβουλία. Πολλά έργα υλοποιήθηκαν από την ίδια τη λέσχη, όπως

• 1973-1975: Επέκταση του αθλητικού γηπέδου Auf der Heide
• 1977: Ολοκλήρωση του φεστιβάλ και του εκθεσιακού χώρου δίπλα στο γυμναστήριο
• 1982: Κατασκευή του πυροσβεστικού σταθμού
• 1983: Εγκαίνια του γυμναστηρίου TuS Heßloch, το οποίο χρησιμοποιείται επίσης ως κοινοτικό κέντρο.
• δεκαετία του 1990: Κατασκευή του πατητηριού στο κέντρο της πόλης

Το Heßloch έχει εξελιχθεί από ένα μικρό αγροτικό χωριό σε μια ζωντανή οικιστική κοινότητα, διατηρώντας παράλληλα τη δική του γοητεία και την ισχυρή αίσθηση της κοινότητας.

"Καλώς ήρθατε στο Hessloch, όποιος απολαμβάνει μηλίτη!" Με αυτό το σύνθημα, ο Förderverein Kelterhaus Heßloch e.V. υποστηρίζει τη συνοχή του χωριού και διατηρεί τις παραδόσεις του χωριού.