Stypendium Christy Moering 2018
Stypendium Christy Moering, przyznane przez stolicę kraju związkowego Wiesbaden po raz ósmy, trafiło w 2018 roku do malarki Margarety Tovar.
Aby uczcić pamięć malarki i honorowej obywatelki Wiesbaden Christy Moering (1916-2013), stolica kraju związkowego Wiesbaden przyznaje co dwa lata stypendium wspierające artystów. Artyści, których miejscem zamieszkania, pracy lub urodzenia jest Wiesbaden, mogli ubiegać się o stypendium, które zostało ogłoszone publicznie. Otrzymano łącznie 27 zgłoszeń ze wszystkich dziedzin sztuk wizualnych, z których 25 spełniało wytyczne. Sześcioosobowe jury, któremu przewodniczył dyrektor ds. kultury Axel Imholz, po dogłębnej dyskusji jednogłośnie wybrało malarkę Margaretę Tovar. Stypendium wynosi 10 000 euro i jest powiązane z prezentacją w Kunsthaus w następnym roku.
W skład jury weszli: Nedret Altintop-Nelson, członkini Komisji Szkół i Kultury, Jörg-Uwe Funk, pełniący obowiązki szefa Biura Kultury, dr Simone Husemann, Katolicka Edukacja Dorosłych, kierownik ds. kultury Axel Imholz, Beatrix Klein z Muzeum Kobiet i dr Isolde Schmidt, kierownik ds. sztuk pięknych.
Margareta Tovar urodziła się w Georgsmarienhütte w Dolnej Saksonii w 1949 roku, z wykształcenia jest grafikiem i studiowała gościnnie na Uniwersytecie w Osnabrück. Mieszka i pracuje w Wiesbaden. Od lat 90. prezentuje swoje prace na wystawach indywidualnych i zbiorowych, ostatnio na początku tego roku w Bellevue-Saal. Zyskała reputację konsekwentnej, niezależnej artystki.
Stypendium zostało przyznane po raz pierwszy w 2009 roku. Początkowo było ono skierowane wyłącznie do artystek i przyznawane corocznie w różnych dziedzinach kultury. Od 2013 roku artyści wizualni mogą aplikować co dwa lata.
O artyście
"Można poczuć, jak Tovar chce doprowadzić linię do czegoś nowego, wznieść ją na wyższy poziom. Rezultatem nie jest kolos kolorów lub linii, ale wręcz delikatna i wrażliwa struktura składająca się z pustek i kondensacji, ekspansji, przerw i ciągłego ruchu. Linie przesuwają się po płótnie, czasem przelotnie, czasem zanurzone, tylko po to, by ponownie wynurzyć się z nową energią. W ten sposób artystka wprawia swoje obrazy w ruch, jest to rytmiczny i organiczny przepływ, który charakteryzuje obrazy i nadaje im wyjątkową, żywą atmosferę, która promieniuje w całym pomieszczeniu" (z: Dr. Peter Forster, przemówienie otwierające 18 stycznia 2018 r., Kunstverein Bellevue-Saal, Wiesbaden).