Bogato ustrukturyzowane krajobrazy kulturowe naszego regionu, charakteryzujące się wysokim poziomem różnorodności biologicznej, mogły powstać tylko dzięki użytkowaniu rolniczemu. Jest to sprzeczne z intensyfikacją użytkowania gruntów z monokulturami na coraz większych obszarach oraz stosowaniem nawozów i agrochemikaliów. Jest to w dużej mierze odpowiedzialne za fakt, że od połowy XX wieku współczesny krajobraz rolniczy ma coraz mniej elementów strukturalnych, siedlisk i różnorodności biologicznej. Rozwój ten wpływa również na stolicę kraju związkowego Wiesbaden, gdzie rolnictwo nadal charakteryzuje duże części dzielnicy, szczególnie na wschodnich obrzeżach. Skłoniło to zorganizowanych myśliwych i miejski wydział ochrony środowiska do zajęcia się tą kwestią i wdrożenia ukierunkowanych środków ochrony gatunków.

Gatunki, które są szczególnie interesujące dla projektu terenowego (tzw. gatunki docelowe) to kuropatwa siwa i zając szarak, a także różne gatunki ptaków, takie jak skowronek, dzierzba gąsiorek i pliszka górska. Chomik polny, kolejny potencjalny gatunek docelowy, został ostatnio wykryty w Wiesbaden w 2009 roku. Niemniej jednak partnerzy projektu nadal dążą do stworzenia odpowiednich siedlisk dla chomika, a tym samym stworzenia warunków do jego reintrodukcji w przyszłości.

Działania wdrożone w ramach projektu zapewniają siedliska i zasoby żywności dla gatunku docelowego, a także wielu innych gatunków. W tym celu na polach tworzone są obszary kwitnące. Rolnicy, którzy zapewniają i sadzą te obszary, otrzymują niezbędne nasiona oraz zwrot kosztów uprawy i utraconych dochodów.

Poszczególne obszary kwitnienia powinny być jak największe (co najmniej 30 metrów szerokości), aby na przykład kuropatwy były chronione przed drapieżnikami. Ponieważ obszary te są obsadzone roślinami wieloletnimi, zapewniają one również pożywienie i osłonę w zimie, a także możliwość hibernacji dla owadów.

Podczas gdy populacja kuropatwy szarej w Niemczech zmniejszyła się o 90 procent od 1980 r., liczenia przeprowadzone na obszarze projektu od 2019 r. pokazują, że środki ochronne wdrożone w Wiesbaden East były bardzo skuteczne. Liczba kuropatw szarych wzrosła ze 182 do 459 w latach 2019-2023.

Populacja zajęcy brunatnych również wzrosła ponad dwukrotnie od 2018 roku. Średnia gęstość zaludnienia, która w 2018 r. wynosiła 12,5 zająca na 100 ha, jesienią 2023 r. wynosiła 42,2 (porównywalny wskaźnik dla Niemiec w 2020 r. wynosił 15 zajęcy na 100 ha). Coraz więcej obserwacji odnotowuje się również w przypadku innych gatunków, takich jak pliszki żółte, dudki, trzciniaki, trzcinniczki, trznadle, bieliki i puchacze.

Osiągnięte sukcesy i zaangażowanie organizacji ochrony przyrody zostały wielokrotnie docenione. Na przykład stowarzyszenie ochrony przyrody otrzymało nagrodę państwową za projekt siedliska w 2018 r., nagrodę Wolfganga Ehmke w 2023 r. oraz specjalny złoty medal ochrony przyrody w 2024 r.

Punktem wyjścia był projekt dotyczący zwierzyny drobnej, który był realizowany od 2013 r. przez społeczność myśliwską Delkenheim i finansowany przez Agencję Środowiska. Koncepcja siedliska obszarowego przedstawiona przez Związek Łowiecki Wiesbaden-Ost (HGO) w 2017 roku została ostatecznie przeniesiona do projektu terenowego Wiesbaden-Ost prowadzonego przez HGO i Agencję Środowiska w 2018 roku.

Jako jeden z dziewięciu projektów w całej Hesji w ramach specjalnego programu "Promocja gatunków flagowych w terenie", jest on wspierany finansowo przez Ministerstwo Środowiska Hesji. Jest to przykład dobrej współpracy między myśliwymi, rolnikami i władzami lokalnymi w celu promowania różnorodności biologicznej.

Wdrażanie działań siedliskowych rozpoczęło się w 2016 r. od 0,6 ha obszarów kwitnienia w Kloppenheim. Po rozpoczęciu projektu terenowego obszar projektu znacznie i stale się powiększał: w 2019 r. projekt obejmował już 82 obszary kwitnienia o łącznej powierzchni 20 hektarów, przy czym 60 procent obszarów zostało udostępnionych przez myśliwych HGO. W 2022 r. łączna powierzchnia obszarów kwitnienia wyniosła 62 hektary, z czego 74 procent zapewniły 22 uczestniczące gospodarstwa. Wielkość poszczególnych obszarów kwitnienia również znacznie wzrosła w ostatnich latach: ze średnio 0,24 hektara w 2019 roku do 0,69 hektara w 2022 roku.

Okręgi HGO obejmują całą wschodnią część powiatu Wiesbaden - od rzek Ren i Men do cypla Men-Taunus i do grzbietu Taunus. Oprócz rozległych obszarów leśnych, a także obszarów osadniczych i transportowych, około 4800 hektarów otwartych terenów zajmuje dużą część dzielnic, z wyraźną dominacją gruntów ornych. Rozwój infrastruktury transportowej poprzez kilka autostrad, dróg federalnych i krajowych, a także linii kolejowych i obszarów osadniczych na wschodnich przedmieściach Wiesbaden prowadzi do częściowej fragmentacji siedlisk.

Doświadczenia z projektu terenowego Wiesbaden-East pokazują, że wysiłki na rzecz promowania gatunków terenowych mogą odnieść znaczący sukces w stosunkowo krótkim czasie. Ponieważ początkowa sytuacja była bardzo słaba, zwłaszcza w przypadku kuropatw szarych, jednym z kluczowych celów na nadchodzące lata jest dalsze wzmocnienie populacji i zachęcenie ich do ponownego rozprzestrzenienia się na obszarze objętym projektem. W tym celu konieczne będzie pozyskanie dodatkowych obszarów w celu osiągnięcia lepszej sieci. Może się to udać tylko w ścisłej współpracy między uczestnikami projektu w społeczności myśliwskiej i administracji, a także lokalnymi rolnikami oraz przy wsparciu Rady Regionalnej Darmstadt i Ministerstwa Środowiska Hesji.