Aby zademonstrować swoją bliskość obywatelom, książę Wilhelm postanowił zamieszkać w centrum miasta i w ten sposób ustanowić historyczne powiązanie ze swoimi przodkami.

Ze względu na brak miejsca, pałac został dołączony do sąsiednich domów i był stosunkowo skromnych rozmiarów. W 1835 r. książę Wilhelm von Nassau zlecił wielkoksiążęcemu dyrektorowi budowlanemu Georgowi Mollerowi zaplanowanie pałacu miejskiego, ale sam nie mógł się wprowadzić - zmarł w 1839 r. Zamiast tego jego syn Adolf został pierwszym i jedynym stałym panem pałacu w 1841 roku. Po tym, jak książę Adolf musiał udać się na wygnanie w 1866 r., Królestwo Prus wykorzystywało pałac na pobyty cesarza Wilhelma I i Wilhelma II. W 1925 r. był siedzibą brytyjskiej Armii Renu, a w 1930 r. Pruska Państwowa Administracja Pałacowa utworzyła w nim muzeum.

Po poważnych zniszczeniach podczas II wojny światowej pałac został odrestaurowany i stał się siedzibą parlamentu Hesji.