Przez wiele lat Maja Smrekar poświęcała się badaniom relacji z nie-ludzkimi aktorami. Jej prace działają na styku sztuki, nauki i technologii, ale spojrzenie słoweńskiej artystki na "innych" nigdy nie jest zdystansowane i chłodno-analityczne, ale zawsze charakteryzuje się głębokim zaangażowaniem emocjonalnym.

Wystawa koncentruje się na osobistym odcisku Mai Smrekar i emocjonalnym doświadczeniu pracy z jej zwierzęcymi współpracownikami. Wystawa została stworzona ku pamięci psa Mai Smrekar, Ady, która odeszła wczesnym latem tego roku.

W ramach grantu Follow Fluxus Maja Smrekar opracowała nową pracę, która nawiązuje do jej instalacji z 2018 roku i długoterminowego performansu "Opus et Domus". Artystka przędzie w niej przędzę z włosów swoich i swoich psów, Ady i Byrona. Smrekar wykorzystała teraz tę przędzę do haftu, który nawiązuje do jej poszerzonego rozumienia rodziny i macierzyństwa. Przędzenie i haftowanie stają się metaforami ambiwalentnej kobiecej pracy opiekuńczej, za pomocą której Smrekar kwestionuje społeczną i polityczną instrumentalizację kobiecego i nie-ludzkiego, zwierzęcego ciała.