Tam, gdzie do niedawna znajdowały się magazyny i tereny składowe, stworzono nową dzielnicę dla atrakcyjnych form życia oraz biur i obiektów handlowych.

W oparciu o wyniki koncepcji przebudowy urbanistycznej, były właściciel terenu, firma Linde AG (założona jako "Linde's Eismaschinen" w Wiesbaden w 1879 r.), zorganizowała w 2007 r. konkurs urbanistyczny. Jego wynikiem były oświadczenia dotyczące struktury urbanistycznej nowej dzielnicy z około 600 lokalami mieszkalnymi i jej integracji z otaczającym obszarem.

W związku z tym w 2007 r. jury jednogłośnie postanowiło przyznać pierwszą nagrodę pracy konkursowej zespołu Wulf + Partner ze Stuttgartu wraz z Möhrle und Partner.

Konkurs został po raz pierwszy przedstawiony zainteresowanym obywatelom na wstępnym spotkaniu informacyjnym. Kolokwium wprowadzające i inspekcja na miejscu we wrześniu 2007 r. służyły zapoznaniu zaproszonych uczestników z konkursem. Podczas tymczasowego kolokwium w październiku 2007 r. omówiono wstępne koncepcje projektowe, wyjaśniono konkretne zapytania ze strony uczestniczących zespołów, a jury wydało zalecenia dotyczące dalszego postępowania. Posiedzenie jury, w skład którego weszli również przedstawiciele władz miejskich i politycznych, odbyło się w listopadzie 2007 roku. Po spotkaniu jury wyniki konkursu zostały zaprezentowane publicznie w ramach wystawy.

Praca wykorzystuje charakterystyczną wysoką jakość i orientację lokalizacji z uderzającą, otwartą strukturą miejską, która nadaje LindeQuartier własną tożsamość.

Panorama nadbrzeża w porcie tratw jest z powodzeniem zaadresowana przez pojedyncze budynki w kształcie punktów, które zamykają lekko nachylone rzędy za nimi, zielone i otwarte przestrzenie pomiędzy nimi oraz kamienną promenadę, również w kontekście całego obecnego i przyszłego rozwoju brzegów Renu i Men w Wiesbaden. Ruch stacjonarny będzie odbywał się na dużych parkingach podziemnych pod budynkami.

W dalszym toku rozwoju projektu (planowanie przestrzenne i poziom aplikacji budowlanych), różne aspekty, takie jak dostęp przez Kostheimer Landstraße, musiały zostać zbadane bardziej szczegółowo. Podział publicznych i prywatnych otwartych i zielonych przestrzeni był również szczegółowo rozważany w późniejszych fazach planowania.