W 1845 r. robotnicy odkryli ślady rzymskiej zagrody w dzielnicy leśnej Hasselt, pokazując, że ludzie osiedlili się tu już ponad 1000 lat temu. Odkrycie to przypomina o długiej historii tego miejsca i jego znaczeniu w starożytnym świecie.

Rambach zostało prawdopodobnie założone w połowie XII wieku. Najstarsze dowody można znaleźć jednak dopiero w 1264 roku, kiedy to dwóch dzierżawców o imionach "Heinricus i Cunradus de Rombach" zostało wymienionych w rejestrze nieruchomości klasztoru Altmünster w Moguncji.

W 1441 r. Rambach ostatecznie stało się własnością landgrafów Nassau. Jednak wojna trzydziestoletnia (1618-1648) odcisnęła swoje piętno na wiosce. Wielu ludzi zginęło lub uciekło, a pola zarosły, ponieważ nieliczni ocaleni ledwo byli w stanie je uprawiać.

W 1673 r. Rambach spłonął niemal doszczętnie w niszczycielskim pożarze. W tym czasie mieszkańcy wioski cierpieli już z powodu skutków wojny. Pożar zniszczył nie tylko domy, ale także cenne dokumenty, co oznacza, że wiele zapisów dotyczących historii wioski zostało utraconych.

W 1778 r. Rambach nawiedziła poważna powódź, która spowodowała rozległe szkody. Dzwony kościelne również miały burzliwą historię: najstarszy dzwon, który można usłyszeć do dziś, pochodzi z 1816 r. Dwa inne dzwony musiały zostać oddane do przetopienia podczas II wojny światowej.

Po wojnie niemieckiej w 1866 r. Rambach stało się częścią Królestwa Prus. Pod administracją pruską wprowadzono ważne ulepszenia infrastrukturalne, takie jak budowa nowych dróg i rozbudowa połączeń transportowych, co nadało miastu nowe znaczenie.

Już w latach sześćdziesiątych XIX wieku - w trakcie pruskich reform oświatowych i wprowadzenia obowiązku szkolnego - szkolnictwo w Rambach zostało znacznie ulepszone i dalej rozwijane. W 1902 roku Rambach otrzymało nowy budynek szkolny, który był używany przez cały XX wiek.

W 1891 r. położono kamień węgielny pod istniejący do dziś kościół ewangelicki. Rok później, 15 września 1892 r., został on poświęcony.

Wraz z Bierstadt, Dotzheim, Erbenheim, Frauenstein, Heßloch, Igstadt i Kloppenheim, Rambach zostało włączone do Wiesbaden 1 kwietnia 1928 roku.

Druga wojna światowa pozostawiła głębokie rany: 2 i 3 lutego 1945 r. Rambach zostało silnie zbombardowane. Trzydzieści osób straciło życie, a wiele domów zostało zniszczonych. Odbudowa rozpoczęła się wkrótce potem, a w latach 50. wieś przeszła pierwszą renowację infrastruktury.

Właściwa odbudowa Rambach rozpoczęła się w dziesięcioleciach powojennych. W latach 50-tych na Bingert wybudowano wieżę ciśnień, remizę strażacką i leśniczówkę. W 1958 r. otwarto szkołę im. Adolfa Reichweina - ważny krok w edukacyjnej historii miejscowości.

Po wojnie populacja Rambach wzrosła do około 2,373 osób do 1950 roku. Jednak, podobnie jak na wielu obszarach wiejskich, liczba gospodarstw rolnych tutaj również spadła. Coraz więcej osób dojeżdżało do pracy w Wiesbaden, co charakteryzowało zmianę w popularne przedmieście.

Postęp: W 1902 r. stare parafinowe latarnie uliczne zostały zastąpione oświetleniem elektrycznym, a w 1904 r. uruchomiono centralny wodociąg w Rambach.